Кори курон в таджикистане

Қуръон (ба арабӣ أَلْقُرآن‎‎ ) – китоби муқаддасӣ мусалмонон. Калимаи «Қуръон» аз забони арабӣ гирифта шуда маънои «Овоз бароварда хондан»-ро дорад. Қуръон дар Ислом маҷмӯи оёти ифшошуда аз тарафи Худо ба Паёмбар Муҳаммад (САВ) баёншуда мебошад.

Қуръони карими имрӯза иборат аз навиштаҷотҳое, аз ҷониби коллегияи махсус ҷамъоваришуда бо роҳбарии Зайд ибн Собит, тибқи супориши Абубакри ас Сиддиқ ва Умар ибн Ал Хаттаб дар даврони ҳукумронии халиф Усмон (асри VII), тартиб ва тасдиқ шудааст, ки ҳамчун намунаи канонӣ ҳисобида мешавад.

Дар урфияти мусалмонӣ чунин ҳисобида мешавад, ки намунаи канонии китоби Қуръон аз суханҳои ягонаи ёрони расули Худо, ансориҳо ва ҳамзистони Паёмбар – Муҳаммад (САВ) тартиб дода шудааст. То ба имруз ҳафт намуди қироати Қуръон (таҷвид) маълум аст, ки ба ҳар як мактабҳои куҳани давраи пеш, алоқаманд мебошад.

Қуръони Карим аз суханҳои Муҳаммад (САВ) ва ёрони ӯ навишта шудааст. Мувофиқи анъанаҳои мусалмонӣ Қуръон тавассути фаришта Ҷабраил дар давоми 23 сол (аниқтараш 22, аз 610 то 632 соли мелодӣ), нозил шудааст ва аввалин ояти онро Муҳаммад (САВ) дар сину соли 40-солагии дар шаби Қадр (моҳи Рамазон) қабул кардааст.

Қуръон дар худ шарту ақидаҳои асосии имондориро таҷассум менамояд.  Китоби Куръон бо дини Насронӣ ва Яҳудӣ як қатор монандиҳо дорад. Имомҳои мусалмон инро бо он маънидод менамоянд, ки Оллоҳ пеш ҳам аҳдҳои худро тавассути ҳазрати Муссо ва Исо равон намудааст, вале бо мурури замон онҳо тағйир ёфтанд, куҳна гаштанд ва ё қисман гум шудаанд ва танҳо Муҳаммад (САВ) тавонистааст ба одамон суханҳои барҳақи пурраро расонад.

Қуръон иборат аз 114 сура (6 236 оят) асту Карим мебошад. Сураҳои аввалини он хело калон буда сураҳои охиринаш хело кутоҳ мебошад. Таркиби сураҳо гуногунанд ва дар он ҳам қонунҳои мусалмонӣ ҳастанду ва ҳам сарнавиштҳои таърихӣ оид ба муқовимати Макка ва Мадина ва гайра, дарҷ ёфтаанд. Сураҳо асосан ба ду гуруҳ ҷудо мешаванд (Маккагӣ ва Мадинагӣ). Сураҳои аввал дар даврони аввали паёмбарии Муҳаммад (САВ), алоқамандӣ дорад. Дувумин гуруҳи сураҳо ба даврони муътабарии паёмбар вобаста асту дар шаҳри Мадина нозил шудаанд. Сураҳои охирин ба мавзуӣ охиратзамон камтар бахшида шудаанду ба масълаҳои қоида ва баҳогузории саргузаштҳои таърихӣ ва ғайра бештар равона шудаанд.

Қуръон ягон таркиби хилофиро надорад. Парвардигор дар китоби худ ба беимонон пешниҳод менамояд, ки дар Қуръон хилофотро ҷӯянд агар боварӣ дошта бошанд, ки дар он ягон нокомилӣ ва ё дуруғ мавҷуд бошад.

Баъдар ба Қуръони  Карим ҳамчун пуркунанда ҳадисҳо пайдо шуданд, ки дар бораи ҳаракатҳои Муҳаммад (САВ) гуфта шудаанд. Баъди марги Паёмбар – Муҳаммад (САВ) ҳадисҳо ҷамъоварӣ мешуданду дар асри IX (нуҳ) онро ҳамчун китоби 6-ҷилда таёр карданд ва номашро Суннати паёмбар гузоштанд.  Қуръон на танҳо ба халқи араб равон карда шудааст, балки барои ҳаммаи инсонҳо (Сураи 21, ояти 107).

Дар ин саҳифа руихатти ҳаммаи сураҳои Қуръон оварда шудаанд ва бо тарҷумаи он ба забони тоҷикӣ (точики) аз забони араби ва инчунин ба забони русси. Ҳамзамон бо ҳарфҳои арабӣ ҳар як сура бо садои овози барои шунидан ва омузтани он оварда шудаанд ки гирифтани он ройгон (бепул) аст. Скачать бесплатно.

Шунидани хофизи куръон – карим  (Видео MP3) Тачвиди Куръон. Бехтарин кироати тиловати (хатми) оятхои Куръон. Нашид Кории Куръон аз шайх Миршари.

Гирифтани Китоби Куръон ба худ (скачать матни Коран) Ба Тоҷикӣ (Куръон бо забони точики – тарчума)   Коран на Таджикском языке.

Cурахои Куръон (Сураҳои Қуръон)

1. СУРАИ ФОТИҲА
2. Сураи БАҚАРА (Гов)
3. Сураи ОЛИ ИМРОН
4. Сураи Нисо(Занон)
5. Сураи МОИДА (Дастархон)
6. Сураи АНЪОМ (Чорпоён)
7. Сураи АЪРОФ (Баландиҳо)
8. Сураи АНФОЛ (Ғаниматҳо)
9. Сураи ТАВБА
10. Сураи ЮНУС
11. Сураи ҲУД
12. Сураи ЮСУФ
13. Сураи РАЪД (Тундар)
14. Сураи ИБРОҲИМ
15. Сураи ҲИҶР
16. Сураи НАҲЛ (Занбӯриасал)
17. Сураи ИСРО
18. Сураи КАҲФ (Ғор)
19. Сураи МАРЯМ
20. Сураи ТОҲО (То, Ҳо)
21. Сураи АНБИЁ (Паёмбарон)
22. Сураи ҲАҶ
23. Сураи МӯЪМИНУН
24. Сураи НУР (Рушноӣ)
25. Сураи ФУРҚОН
26. Сураи ШУЪАРО
27. Сураи НАМЛ (Мӯрча)
28. Сураи ҚАСАС (Достон)
29. Сураи АНКАБУТ (Тортанак)
30. Сураи РУМ (Румиён)
31. Сураи ЛУҚМОН
32. Сураи САҶДА
33. Сураи АҲЗОБ (Гурӯҳҳо)
34. Сураи САБО(Сабо)
35. Сураи ФОТИР (Офаринанда)
36. Сураи ЁСИН
37. Сураи СОФФОТ (Фариштагони сафбаста)
38. Сураи СОД
39. Сураи ЗУМАР (Ҷамоъатҳо)
40. Сураи ҒОФИР(Мӯъмин)
41. Сураи ФУССИЛАТ
42. Сураи Шӯро (Машвараткардан)
43. Сураи ЗУХРУФ (Зинат)
44. Сураи ДУХОН(Дуд)
45. Сураи ҶОСИЯ (Зонузананда)
46. Сураи АҲҚОФ (Регистонҳо)
47. Сураи Муҳаммад
48. Сураи ФАТҲ (Пирӯзӣ)
49. Сураи ҲУҶУРОТ (Ҳуҷраҳо)
50. Сураи ҚОФ
51. Сураи ЗОРИЁТ (Бодҳои хокпарокандасозанда)
52. Сураи ТУР(Кӯҳи Тур)
53. Сураи НАҶМ (Ситора)
54. Сураи ҚАМАР (Моҳ)
55. Сураи РАҲМОН (Бахшоянда)
56. Сураи Воқеъа (Қиёмат)
57. Сураи Ҳадид (Оҳан)
58. Сураи МУҶОДАЛА (Ҷидолкардан)
59. Сураи ҲАШР (Рондан)
60. Сураи Мумтаҳана (Зани имтиҳоншуда)
61. Сураи САФ
62. Сураи ҶУМЪА
63. Сураи МУНОФИҚУН (Дурӯяҳо)
64. Сураи ТАҒОБУН(Мағбунӣ)
65. Сураи ТАЛОҚ
66. Сураи ТАҲРИМ (ҳаром кардан)
67. Сураи Мулк (Таборак) (Ҳокимият)
68. Сураи Қалам
69. Сураи ҲОҚҚА (Рӯзи барҳақ, рӯзи қиёмат)
70. Сураи МАЪОРИҶ (Осмонҳо)
71. Сураи НӯҲ
72. Сураи Ҷин
73. Сураи МУЗЗАММИЛ (Ҷомабархудпечида)
74. Сураи МУДДАССИР (Ҷомадарсаркашида)
75. Сураи ҚИЁМАТ
76. Сураи ИНСОН
77. Сураи МУРСАЛОТ (Бодҳо)
78. Сураи НАБАЪ (Хабар)
79. Сураи НОЗИЪОТ (Фариштагонигирандаиҷон)
80. Сураи АБАСА (Рӯйтуршкард)
81. Сураи ТАКВИР (Торикшудан)
82. Сураи ИНФИТОР (шикофтан)
83. Сураи МУТАФФИФИН (Камфурӯшон)
84. Сураи ИНШИҚОҚ (Шикофташудан)
85. Сураи БУРУҶ (Бурҷҳо)
86. Сураи ТОРИҚ (Ончӣ дар шабояд)
87. Сураи АЪЛО (Бартар)
88. Сураи ҒОШИЯ (Пӯшида)
89. Сураи ФАҶР (Сапедаисубҳ)
90. Сураи БАЛАД (Шаҳр)
91. Сураи ШАМС (Офтоб)
92. Сураи ЛАЙЛ (Шаб)
93. Сураи ЗУҲО (Оғози рӯз)
94. Сураи ИНШИРОҲ 1
95. Сураи ТИН (Анҷир)
96. Сураи АЛАҚ (Хунлахта)
97. Сураи ҚАДР (Тақдир)
98. Сураи БАЙЙИНА (Бурҳони равшан)
99. Сураи ЗИЛЗОЛ (Ларзиш)
100. Сураи ОДИЁТ (Аспонидаванда)
101. Сураи ҚОРИЪАҲ (Кӯбанда)
102. Сураи ТАКОСУР (Афзунхоҳӣ)
103. Сураи АСР(Замон)
104. Сураи ҲУМАЗА (Айбҷӯ)
105. Сураи ФИЛ
106. Сураи ҚУРАЙШ
107. Сураи МОЪУН
108. Сураи КАВСАР
109. СураиКОФИРУН
110. Сураи НАСР
111. Сураи ЛАҲАБ (Оташ)
112. Сураи ИХЛОС
113. Сураи ФАЛАҚ (субҳгоҳ)
114. Сураи НОС (Мардум)

Таъбири хоб аз руи Куръон  мекобед?

Комментарии